St Maerten moet blijven!

Wat doen redactieleden zoal?
Redactieleden denken mee over de inhoud van het tijdschrift. Ze beoordelen of artikelen in St Maerten thuishoren. Verder denken ze mee over de stijl en de opmaak van ons blad.
Redactieleden overleggen met auteurs over hun bijdrage. Soms vragen ze potentiële auteurs om een bijdrage.
Ze beoordelen ingeleverde conceptartikelen op feiten, stijl en teksten. Ze leveren suggesties voor verbetering aan.
Wat vragen we van een redactielid?
We vragen vooral interesse en een goede beheersing van de Nederlandse taal. Het is belangrijk dat een redactielid goed overweg kan met een tekstverwerkingsprogramma (bij voorkeur Word) en basale functies als email en zoeken op internet.
Kennis van de lokale geschiedenis (we missen vooral Groenekan) is natuurlijk een pré, maar het is niet absoluut noodzakelijk. We zijn extra blij met een redactielid met vaardigheid in fotobewerking.
Het tijdsbeslag van het redactielidmaatschap bestaat uit maximaal vier redactievergaderingen per jaar en thuiswerk in de aanloop naar een nieuw nummer. In de maanden april en november kan dat oplopen tot een paar uur per week.
Hoe wordt u redactielid?
Bel eens met een van onderstaande redactieleden en vraag alles wat u wilt weten. U kunt ook vrijblijvend aansluiten bij een redactievergadering. Als het gesprek bevalt, maken we een afspraak om nader kennis te maken. Daarna besluiten we samen met u.
Antonie van Harteveld, 06-28826339
Geert Boorsma, 06-52603301
Jan Maasen, 06-22274054
Karien Scholten, 06-20488552
Loes Meijer (opmaak)

Excursie Naarden en Pampus op 6 juni 2024

Aanmelden via onderstaand contactformulier. U ontvangt een bevestiging per email (controleer evt uw spamfilter).

    Uw naam (verplicht)

    Uw email (verplicht)

    Uw telefoonnummer(verplicht)

    Aantal personen (verplicht)

    Bent u eventueel bereid om te rijden en passagiers mee te nemen?

    Vul dan hier gegevens over uw auto in. U ontvangt van ons bericht als van uw aanbod gebruik wordt gemaakt.

    captcha

    Namens de activiteitencommissie,
    Geert Boorsma

    Een bijzonder oorlogsverhaal uit Groenekan

    De archiefgroep ontving eind februari mail uit Guatemala!
    “Vanuit mijn woonplaats Guatemala, waar ik alweer ruim zestien jaar woonachtig ben, doe ik onderzoek naar mijn familie. Het doel is om een boek te schrijven over de belevenissen van mijn grootvader, die opgroeide in Groenekan. Zijn gezin bestond uit Adrianus de Bruin (1894), Petertje van den Brink (1896), Adrianus de Bruin (1923, mijn opa) en Willy de Bruin (1926, later Tieland). Ze woonden aan de Koningin Wilhelminaweg, ik meen op nummer 485. Als ik het goed begrijp heette deze weg eerder de Utrechtseweg.”
    W.g. Jacco de Bruin

    De auteur vertelde in een volgend bericht een bijzonder verhaal:

    Een Duitse soldaat komt bij de kleermaker in Groenekan

    “Mijn opa vertelde me over de jonge Duitse soldaat die op een dag thuis in Groenekan langs kwam om zijn broek te laten repareren door mijn overgrootvader, die kleermaker was. Vanwege de nabijheid van Fort Blauwkapel, waar Duitse soldaten gelegerd waren, ging men voor kapotte broeken en andere kledingstukken geregeld naar kleermaker De Bruin, even verderop aan de Utrechtseweg in Groenekan. Terwijl de soldaten in hun onderbroek zaten te wachten, ontstonden er regelmatig gesprekken met mijn opa en zijn moeder, mijn overgrootmoeder. Zo was er eens een jonge Duitser, rond de zeventien jaar oud, die vertelde hoe erg hij zijn moeder in Duitsland miste en hij helemaal niet wilde vechten in Nederland. Mijn overgrootmoeder en opa boden hem een luisterend oor en toen zijn broek weer heel was ging hij lopend terug naar de kazerne. Toen de jongen al een eind op weg was kwam mijn opa er achter dat hij zijn geweer in de gang had laten staan, want geweren mochten van moeder nooit mee naar binnen. Vlug holde mijn opa naar buiten en haalde de jonge Duitser uiteindelijk in. De soldaat ging direct mee terug en barstte vervolgens in de gang in huilen uit. Snikkend vertelde hij dat hij zwaar gestraft zou zijn als hij zich zonder geweer in de kazerne had gemeld.”

    “Uit zo´n anecdote kun je een heleboel opmaken natuurlijk. Deels natuurlijk compassie, mijn overgrootmoeder als moederfiguur voor ontheemde Duitse jongens, die tegen wil en dank in Fort Blauwkapel zaten, maar ook het feit dat ze regelmatig Duitsers over de vloer hadden. Werd dat niet vreemd gevonden door de buren?”

    Uniek filmmateriaal uit Westbroek (1946)

    Karien Scholten, bekend Westbroekse en lid van de redactie van St Maerten, kreeg onlangs uniek filmmateriaal in handen met tal van bekende gezichten. De film is waarschijnlijk gemaakt door Jan van Vliet, de zoon van de toenmalige gemeentesecretaris Korstiaan van Vliet. De aanleiding was de viering van de geboorte van een ‘bevrijdingskind’, dat geboren werd negen maanden na de bevrijding. Met de oorlog nog vers in het geheugen, werd het een fantastisch feest.

    Karien selecteerde en monteerde een film van 5 minuten, die nu online bekekenen kan worden. Onder de film vindt u de synopsis met uitleg van Karien. En daaronder vindt u nog een uitnodiging om op de film te reageren.

    Filmbeelden uit februari 1946.
    Locatie: In en om het doktershuis, De Blauwhoef, in Achttienhoven (Westbroek)
    Gefilmd door: vermoedelijk Jan van Vliet, zoon van de toenmalige gemeentesecretaris

    Film in drie bedrijven:
    Na het vertrek van dokter Welffer en zijn vrouw in 1941 hadden dhr. en mw. Broere hun intrek genomen in het doktershuis (eigendom van de gemeenschap). Dokter Broere was toen de nieuwe huisarts van Westbroek-Achttienhoven. Op 18 februari 1946, negen maanden na de bevrijding, werd hun zoon André geboren, een kind van hoop op betere tijden. Met muziek en nog veel meer werd de eerstgeborene in het doktersgezin welkom geheten.
    1. Op een besneeuwde zaterdagochtend bracht Muziekvereniging De Vriendenkring in optocht een aubade aan het gezin. Namens de dorpsgemeenschap boden zij daarbij een hobbelpaard aan. Voor het huis staat het echtpaar Broere met familieleden en vrienden. Ook dhr. Van der Meijden van de wasfabriek staat hier tussen.
    Dirigent van De Vriendenkring was toen dhr. Wisman. Hij kwam in legeruniform, want was beroepsmilitair en tevens dirigent van De Huzaren van Boreel. Dhr. Wisman gaf ook les bij De Vriendenkring. Hij was streng. Hij woonde aan het eind van de dr. Welfferweg en zat in de oorlog op het distributiekantoor.
    Op de film zijn enkele leden van De Vriendenkring te herkennen:
    Frits van ’t Veld, één van de jongens die het hobbelpaard draagt. Hij was leerling bij De Vriendenkring en speelde bugel, later trompet. Hij bleef 22 jaar lid.
    De broers Ap en Eef de Graaf op cornet.
    Cor de Bree: bugel
    Wim van Oostrum, zoon van de bakker: altsaxofoon
    Cor Verhoef: bassaxofoon, tuba
    Joop Verdonk achteraan op bastuba
    2. Kraamvisite door de leerlingen van beide scholen van Westbroek-Achttienhoven
    De kinderen kwamen met hun klas en onderwijzer(es) vanuit het dorp aangelopen, zwaaiend met vlaggetjes. Mevrouw Broere, met André op schoot achter het raam naast de voordeur, heette hen welkom. Zij zag hoe allen voor de deur de klompjes uitschopten om binnen de trap op te lopen naar de voorkamer boven. Daar waren lange tafels gedekt met voor ieder beschuit met muisjes op een bordje. Opgetogen lieten zij het zich smaken. Bij vertrek werden de passende klompjes weer aangetrokken.
    Een paar meisjes zijn inmiddels herkend (Reyka van Zijtveld en Dukie Mulder) en ook een schoolmeester (Wout van Oostrum).
    Personeel in het doktershuis was o.a. Lien ( van de Gageldijk, 22 jaar). Zij deed open voor patiënten die aanbelden aan de voordeur.
    3. André werd gedoopt in de Hervormde kerk van Westbroek.
    Voor de doop liep de familie naar de kerk, met als laatste een zuster met de baby in de kinderwagen. Het dorp was nog opvallend rustig.
    Voor de kerk is een kruis met bloemen zichtbaar ter herdenking van de gevallenen in de oorlog. De wonden waren nog vers. Later is hier een monument gebouwd.